Uit het dagboek van een mediator – Hart tot hart
Op een feestje zei iemand laatst: “Ik lees jullie blogs elke dag.” We glimlachten en bedankten, maar tegelijk voelden we schaamrood op onze kaken. Want zo openhartig schrijven voelt soms alsof je dagboek in het openbaar wordt voorgelezen. Bloot.
Toch kiezen we er elke keer opnieuw voor om het te doen. Omdat we geloven dat mediation meer is dan het maken van afspraken. Scheiden is niet alleen een juridische procedure of een optelsom van alimentatie en een ouderschapsplan. Het is een menselijke crisis. En om mensen daar goed doorheen te begeleiden, moeten wij ook mens durven zijn.
Verbinding begint bij eerlijkheid
Het zou makkelijk zijn om ons achter onze professionaliteit te verschuilen. Om alleen te praten over dossiers, berekeningen en stappenplannen. Maar dan missen we iets. Want achter elk conflict zit pijn. Achter elke boze opmerking schuilt verdriet. Achter elk “we komen er samen wel uit” zit vaak twijfel.
In onze scheidingsmediation merken we dat juist die laag – die van gevoel, kwetsbaarheid en erkenning – de sleutel is. Daar begint de verbinding. Niet hoofd tot hoofd, maar hart tot hart.
De spiegel van ons vak
En dat maakt ons werk ook confronterend. Want terwijl we stellen begeleiden in hun scheiding, houden zij ons soms ook een spiegel voor. We vragen ons af: hadden we in dat gesprek verder moeten doorvragen? Hebben we wel voldoende stilgestaan bij die stilte, bij die blik, bij dat ene woord dat niet werd uitgesproken?
Die vragen laten ons niet los. Net zoals lezers die ons op een feestje aanspreken. Het voelt kwetsbaar, maar het confronteert ons ook met de kern van ons vak: durf je zelf eerlijk te zijn, als je anderen vraagt dat ook te doen?
Papier maakt geen scheiding werkbaar: mediation geeft vertrouwen
Een convenant, een alimentatieregeling, een ouderschapsplan – ze zijn belangrijk, absoluut. Maar zonder dat gesprek van hart tot hart blijven het lege afspraken.
Of het nu gaat om een ouderschapsplan, een alimentatieberekening of een convenant: papier alleen maakt een scheiding niet werkbaar. Pas wanneer er vertrouwen en verbinding is, krijgen afspraken écht betekenis.
Daarom schrijven we. Daarom vertellen we over onze eigen schaamte, onze twijfels, onze menselijke kant. Omdat juist dat vertrouwen wekt. Cliënten voelen: dit zijn geen mensen die alleen maar de regels volgen. Dit zijn mediators die luisteren, écht luisteren.
Het ongemak omarmen
Natuurlijk blijft het spannend. Schrijven betekent ook jezelf laten zien. Het voelt soms alsof we de veilige muren van ons kantoor verlaten en midden in de samenleving gaan staan, met ons dagboek in de hand. Maar we merken ook dat dit precies is wat cliënten nodig hebben: mediators die hun menselijkheid inzetten, zonder het professionele kader te verliezen.
Dat ongemak hoort erbij. Het laat ons zien dat we op de goede weg zitten. Want zolang we voelen dat we iets prijsgeven, weten we dat het nog echt is.
Parentshouse, Troonrede en bestaanszekerheid bij scheiding
De woorden uit de Troonrede van dit jaar over bestaanszekerheid en wonen kwamen extra dichtbij. Voor veel ouders in scheiding is een veilig dak boven je hoofd allerminst vanzelfsprekend. Juist daarom zetten wij ons in om Parentshouse open te houden.
Parentshouse is een tijdelijk thuis voor ouders in scheiding. Een plek waar je even tot rust kunt komen, zodat er ruimte ontstaat om opnieuw adem te halen en voor je kinderen te blijven zorgen. We zijn op dit moment druk bezig met de nieuwe website en zoeken actief naar sponsors om de kamers warm en passend in te richten. Want ook daarin geldt:
“Het gaat niet om stenen, het gaat om mensen.”
Om het openen van deuren én harten. Want net zoals mediation begint met hart tot hart-verbinding, begint ook herstel na een scheiding bij een plek waar je welkom bent. De Troonrede maakte nog eens duidelijk dat bestaanszekerheid de basis is – maar zonder verbinding blijft het een lege belofte.
Een noodzakelijke verbouwing
Wat ons werk ons keer op keer leert, is dat scheiden nooit op zichzelf staat. Het legt bloot wat er al eerder niet goed zat in de relatie, in de communicatie, in de balans tussen geven en nemen. Soms zelfs in de manier waarop wij als samenleving kijken naar rollen, verwachtingen en ongelijkheid.
En precies daar begint de verandering. Niet alleen bij de scheidende partners, maar ook bij ons als professionals, collega’s, vrienden, buren. Want hart tot hart-verbinding vraagt iets van ons allemaal.
Scheidingsmediator bloost
Dus ja, wij schrijven open. Soms met een glimlach, soms met schaamrood op de kaken. Maar altijd vanuit hetzelfde verlangen: om mediation menselijk te houden. Om vertrouwen te bouwen, ook als dat spannend is.
Misschien herken je jezelf in dit verhaal. Misschien zit je zelf midden in een scheiding. We willen je laten weten: je staat er niet alleen voor. Met mediation, met steun van anderen en soms zelfs met een plek als Parentshouse, is er altijd een weg naar een nieuwe start.
En ja, mocht ik weer eens op een feestje worden aangesproken met: “Ik lees jullie blogs elke dag”, dan haal ik gewoon diep adem. Want eerlijk? Het voelt nog steeds bloot. Maar ach… liever een open dagboek dan een gesloten hart.
“Sta je midden in een scheiding en voelt het alsof je de grond onder je voeten kwijt bent? Wij helpen je vanuit het hart verder, met mediation die niet alleen afspraken maakt maar écht verbinding brengt.”
Gratis informatiegesprek aanvragen
Plaats een reactie:
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.