Uit het dagboek van een mediator
Soms zit ik als mediator tegenover mensen die zichzelf kwijt zijn geraakt. Niet omdat ze geen keuzes kúnnen maken, maar omdat ze onderweg ergens het idee hebben opgepikt dat het hun allemaal is overkomen. Alsof ze geen invloed meer hebben. Alsof ze toekijken naar hun eigen leven, in plaats van erin te staan.
En dan hoor ik tijdens de mediation zinnen zoals:
“Hij deed dit.”
“Zij liet mij dat doen.”
“Ik had geen keuze.”
Ik snap het. Echt.
Want scheiden doet iets met je. Het schuurt en breekt open wat je misschien jarenlang hebt vastgezet. Maar wat ik als scheidingsmediator ook zie, is dit:
Mensen vergeten soms hoeveel kracht ze eigenlijk hebben.
Slachtoffer zijn is iets wat je kunt voelen—maar niet hoeft te worden
Je kunt je gekwetst voelen, teleurgesteld, moe van het steeds maar opnieuw proberen. Je kunt boos zijn, uitgeput, verdrietig. Dat mag. Dat moet zelfs ruimte krijgen – anders gaat het ergens anders naar buiten, en vaak op een manier die je jezelf niet gunt.
Maar slachtoffer zijn is iets anders. Dat is wanneer je je macht uit handen geeft. Wanneer je jezelf kleiner maakt dan je bent. Wanneer je gelooft dat jouw leven is bepaald door wat een ander heeft gedaan of nagelaten.
En in een scheiding is dat een valkuil die voor de hand ligt.
Want iemand gaat weg.
Iemand kiest iets anders.
Iemand verbreekt een belofte die ooit heilig voelde.
En dat kan voelen als een klap in je gezicht.
Maar iets belangrijks gebeurt op het moment dat je zegt:
“Dit is pijn. Maar ik bepaal wat ik doe met die pijn.”
Dan gebeurt er iets.
Dan schuift het.
Dan kom je weer tevoorschijn.
Het moment dat ik het in een gezicht zag gebeuren
Laatst zat ik bij een stel aan de keukentafel. De thee was koud geworden, niemand had ‘m nog aangeraakt. Hij zei zacht:
“Ik ben alles kwijt.”
Zij keek naar haar handen en fluisterde:
“Ik ook.”
En toen werd het stil.
Niet de ongemakkelijke stilte, maar de stilte waarin de waarheid in het midden hangt.
De stilte waarin je niet meer hoeft te winnen.
Ik zei:
“Jullie zijn onderweg. Ja je raakt elkaar als partners kwijt, maar niet als ouders. En ja je raakt met scheiden zeker wat kwijt, maar niet alles. Scheiden is inderdaad een rouwproces en het kost tijd om te wennen aan de nieuwe situatie. En was je wellicht je zelf ook wat kwijt…maar er is een weg naar wat er was en er komt ook weer oog op de toekomst.”
Geen van beiden was dader, leg ik uit.
Geen van beiden was eveneens een slachtoffer.
Ze hadden samen een verhaal gemaakt dat niet meer klopte met wie ze nu waren.
En ja, dat doet pijn. Dat is verlies.
Maar het betekent ook dat er ruimte komt.
Nieuwe grond. Nieuwe keuzes.
Nieuwe richting.
Kracht begint bij verantwoordelijkheid
Niet verantwoordelijkheid voor wat er fout ging—dat draagt niemand alleen.
Maar verantwoordelijkheid voor wat nu gebeurt.
Voor wat jij zegt.
Wat jij toelaat.
Waar jij grenzen zet.
Waar jij stopt.
Waar jij opnieuw begint.
Slachtofferschap zet je vast.
Verantwoordelijkheid zet je in beweging.
En beweging is waar leven weer begint.
Je hoeft niet flink te zijn
Dit gaat niet over “kop omhoog en doorgaan”.
Dit gaat over:
- voelen wat je voelt
- erkennen wat waar is
- en dan bepalen welk pad je kiest, vanuit rust, niet vanuit strijd
Het stuk ertussen – dat rauwe midden – is het werk.
En daar hoef je niet alleen in te staan.
Je bent nooit het slachtoffer van je scheiding
Je bent iemand die:
- keuzes maakt
- opnieuw begint
- zichzelf terugvindt
- en ruimte leert maken voor wat klopt
Zelfs als je nog midden in de storm staat.
Misschien heb je het nu nog niet door.
Misschien lijkt het uitzicht nog ver weg.
Maar geloof me:
Het moment komt dat je jezelf terugziet in de spiegel en denkt:
“Ja. Dit ben ik weer.”
Niet ondanks wat er gebeurde,
maar dankzij hoe je ermee omging.
En dat is geen klein iets.
Dat is moed.
We oordelen niet
Natuurlijk is het niet altijd zo zwart wit, maar zien we teveel dat door slachtofferschap er niet geschakeld kan worden. Dan moet je meer tijd nemen, soms kan dat soms niet.
Voel je in ieder geval altijd welkom om met ons het gesprek aan te gaan over jullie scheiding en weer een weg te vinden en het verleden een plek te geven die niet blijft overheersen.
Gratis informatiegesprek aanvragen
Plaats een reactie:
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.