Donderdag 06:58 uur

Soms voelt mijn hoofd als een weiland vol ganzen.
Ze lopen er ogenschijnlijk rustig, maar het is nooit echt stil.
Altijd beweegt er iets.
Een vleugel die uitslaat, een kreet, een schrikreactie.

Voor veel mensen is dat het gevoel van slapeloosheid.
Niet kunnen slapen van de drukte in je hoofd –
gedachten die fladderen, schrikken, opvliegen.

Zelf heb ik dat niet.
Ik slaap goed. Maar ik word vroeg wakker.
En eerlijk? Dat vind ik fijn.

De koffie staat al klaar.
Mijn vriend en ik kijken samen naar het nieuws van zeven uur.
Hij nog een beetje slaperig, ik allang wakker.

Mijn vader komt meestal wat later in de ochtend.
83 inmiddels, met een nieuwe knie die weer goed werkt.
Elke dag wandelt hij naar mij toe, met de krant onder zijn arm.

“Je leest het toch allemaal online?” zei mijn vriend laatst.

Maar ik corrigeerde hem meteen.
Natuurlijk kan dat.
Maar als je 83 bent, wil je niet achter de geraniums zitten.
En ik niet achter een scherm.

Tijdens het eten blader ik liever door de krant.
Ik scheur eruit wat ik wil bewaren, markeer wat ik nog eens wil lezen.
Soms zie ik iets dat past bij ScheidingsWijze of Nieuwe Stap – een verhaal over kinderen, rouw, werk, wonen of herstel.

Vrijdag 05:43 uur

Gisteren scheurde ik iets uit over stress en slapen.
Een column van Thijs Launspach, die verwees naar het boek Over de kop van psychiater Christiaan Franken en journalist Jeroen Brenninkmeijer.

Het ging over mensen die doodmoe zijn, maar tóch niet kunnen slapen.

Omdat hun stresssysteem niet meer uitgaat.
Adrenaline houdt je alert.
Cortisol laat je het volhouden.

Maar als je te lang onder druk staat, blijft je lijf in alarmstand.
Je voelt je opgejaagd, geprikkeld, warrig.
Je adem zit hoog. Je hart slaat sneller.
En ’s nachts… kun je de uitknop niet vinden.

Wired but tired.

Ik herkende het niet bij mezelf.
Maar wél bij stellen in scheiding.

Alles verandert. Alles vraagt om keuzes.
Maar je hoofd is vol, je lijf gespannen.
En ondertussen moet je helder blijven.
Dat kán niet. Niet zonder hulp. Niet zonder rust.

Zaterdag 06:01 uur

Mijn vriend droomt van kippen.
Verse eieren, een haan als wekker.

In theorie best charmant.
Maar in mijn hoofd duikt meteen een lijst op:
vogelgriep, ratten, mijn bulletjes die kippen zien als speeltje.

“Ganzen dan?” vroeg hij.

Diezelfde ochtend stond er een luchtfoto in de krant:
een veld vol ganzen, in een patroon dat bijna leek op bloemen.

Ganzen zijn waakzaam. Trouw. En luid.
Ze maken je wakker.

Net als een scheiding.

Geen zacht ontwaken, maar een schreeuw uit je systeem:
Let op. Alles verandert.

En als je het goed begeleidt – met rust, ritme, begeleiding –
dan komt er ruimte.

Zondag 07:17 uur

Mijn vader kwam vandaag wat later, de bijlage van de zaterdagkrant.
“Ik moest even wachten tot het droog werd,” zei hij, terwijl hij het magazine Mezza op tafel legde.

De koffie stond al klaar.

En terwijl ik de krant opensloeg, dacht ik:

Dit is wat mensen missen als ze gaan scheiden:
Structuur. Ritme.
Iets dat doorgaat terwijl jij stilstaat.

Of het nou een vader met een krant is,
een vriend die verse eieren wil,
of een hond die op vaste tijden blaft –
het zijn de ankers die je helpen niet te verdwalen.

Pas als de ganzen wat stiller worden in je hoofd,
voel je hoe moe je eigenlijk bent.

En dan weet je: nu is het tijd om te landen.

Lig jij ook wakker van alles wat geregeld moet worden?

Bij ScheidingsWijze helpen we je niet alleen met convenanten en ouderschapsplannen, maar ook met overzicht, rust en hulp waar nodig.

Ontvang onze gratis checklist ‘Wat moet ik regelen bij een scheiding’
Bekijk onze hulplijnen – van stresscoaches tot woningadvies
Tip: Over de kop van Brenninkmeijer & Franken – voor als je lijf iets anders zegt dan je hoofd
Of je koopt een ander huis dat geeft weer een nieuw begin
En anders net als vroeger: kleuren voor ontspanning

Scheiden is wakker worden in een nieuwe werkelijkheid. Wij lopen een stukje met je mee.