Scheiden vraagt om een noodpakket – en soms om een beetje Sinterklaasmagie

Van een oud-mediatorsblog naar een nieuwe Sinterklaasmetafoor

Ooit plaatste ik een blog rond sinterklaastijd van een journalist die mediator was geworden.
Hij schreef niet specifiek over het sinterklaasfeest of de figuur zelf, maar over het werkwoord “zwarte pieten”: het doorschuiven van schuld, vingerwijzen, telkens wijzen naar wat de ander zou moeten veranderen.

Een uitdrukking die lang heel normaal werd gebruikt —
maar waarvan we ons inmiddels afvragen of het ooit écht normaal is geweest.
Taal verandert.
Tijden veranderen.
En sommige woorden blijken achteraf vooral patronen te beschrijven die wellicht niemand verder helpen.

Maar precies dát patroon herkennen we als mediators – scheidingsspecialisten dagelijks in scheidingen:
het vastlopen in verwijten, het herhalen van “jij begon”, het heen en weer schuiven van schuld.

En dat willen we doorbreken.

Neutraliteit betekent dat wij ons niet mengen in culturele of maatschappelijke discussies —
maar wél in patronen die gezinnen beschadigen.
Niet blijven hangen in oude taal of oude reflexen,
maar ruimte maken voor vooruitgang.

Doorpakken, begrijpen, luisteren en samen ouders blijven.
Dat is ons werk.

Een run op noodpakketten – en waarom dat ons raakt

In het Sinterklaasjournaal (wat een heerlijk programma is dat toch) kwam deze week een waarschuwing van de Hoofdpiet voorbij:
het is niet zozeer de vraag óf er iets misgaat, maar wanneer.

Binnen no-time ontstond er een run op noodpakketten.
Ouders (in opdracht van kinderen) kopen ze massaal, de winkels kunnen het amper bijbenen, ouders halen ze lachend in huis en de overheid is er stiekem blij mee — want geen campagne bereikt ooit zó snel zóveel mensen.

En eerlijk?
Het is herkenbaar.
Want als iets spannend is, willen mensen houvast.
Iets om op terug te vallen.
Een beetje ademruimte.

Over neutraliteit en het stoppen met ‘zwarte pieten’

In scheidingen komt het vaak voor:
“Hij begon.”
“Zij moet veranderen.”
“Als jij dat niet had gedaan…”
Het verhardt gesprekken en maakt alles zwaarder.

Mediation draait om het tegenovergestelde:
ruimte maken voor wat er wél mogelijk is.
Luisteren.
Samenvatten.
Vertragen.
Loslaten wat niet helpt.
Delen wat wél bijdraagt.

We gebruiken geen zwarte pieten meer, maar helderheid, rust en samen ouders blijven. Daar gaat het om.

Wat wij herkennen in de ‘noodpakket-hype’

Ook in een scheiding zijn er momenten waarop er iets misgaat:

• een gesprek escaleert
• een kind reageert onverwachts
• emoties lopen op
• een financiële kwestie blijkt ingewikkelder
• iemand voelt zich niet gehoord

Niet óf, maar wanneer.

En juist in die momenten hebben ouders behoefte aan houvast —
niet aan een knijpkat of blikken soep, maar aan overzicht, structuur en iemand die meedenkt.

Het echte noodpakket bij scheiden bestaat niet uit spullen

Een scheidings-noodpakket ziet er anders uit.
Het bestaat uit:

• duidelijke afspraken, zodat je weet waar je aan toe bent
• begeleiding, zodat je niet hoeft te verdwalen in emoties
• structuur in financiën, alimentatie en planning
• rust in de communicatie
• veiligheid voor de kinderen
• iemand die blijft staan, ook als het even wankelt

Dat is wat wij als ScheidingsWijze (mediators en advocaten) doen.
Elke dag opnieuw.
Voor ouders die niet willen vechten, maar willen regelen.

Sinterklaas, delen en een cadeau voor in de schoen

Tussen alle berichten over noodpakketten zag ik deze week ook een prentenboek dat precies raakt aan waar wij als mediator – scheidingsdeskundige dagelijks mee bezig zijn:
De haas die niets wilde delen van Steve Small.

Een prachtig verhaal over een haas die alles voor zichzelf wil houden—zijn eten, zijn ruimte, zijn rust.
Tot hij merkt dat zijn nieuwe buren alles delen.
Niet omdat ze naïef zijn, maar omdat delen verbindt.
Omdat samenwerking lichter voelt dan alleen dragen.
Omdat je samen verder komt dan alleen.

En eerlijk?
Het voelde als een boek dat je zó in de schoen voor sinterklaas zou leggen.
Niet alleen voor kinderen, maar ook als stille reminder aan ouders in scheiding:

Delen maakt lichter. Vasthouden maakt zwaar.
En soms levert geven meer op dan bewaren.

Maar het raakt aan nog iets groters.

Het boek gaat misschien over wortels, knollen en een eigenwijze haas,
maar voor ouders in scheiding gaat het over:

• Hoe maak je ruimte als je gekwetst bent?
• Hoe gun je de ander iets, ook als je zelf tekort bent gekomen?
• Hoe verdeel je tijd en zorg zonder dat het voelt alsof je iets verliest?
• Hoe blijf je samen ouders als alles verandert?
• Hoe kies je voor rust in plaats van strijd?

Veel ouders zijn in eerste instantie bang dat delen betekent dat je iets kwijtraakt.
Maar net als in het boek ontdek je dat delen juist iets oplevert:

Rust.
Samenhang.
Ademruimte voor de kinderen.
En een vorm van samenwerking die lichter is dan strijd.

En vergeven geeft ruimte.

Misschien is dát wel het mooiste schoencadeau van dit jaar.

En vandaag voelde ik dat sinterklaasgevoel zelf ook weer even

En misschien voelde ik dat sinterklaasgevoel vandaag sterker dan anders.
We kregen namelijk een donatie voor Stichting Parentshouse Deventer. Onverwacht. Warm. Precies op het goede moment.
Hoe bijzonder. Natuurlijk zetten wij ons zelf vrijwillig in voor deze organisatie en slokt het veel van je vrije tijd die je eigenlijk al niet hebt en gaat er ook best veel geld heen om alles draaiend te houden, maar we doen het graag. Helemaal als er dan zomaar ook door anderen en in dit geval door MKA Deventer, Zutphen en Rijssen een bijdrage mochten ontvangen. Dank je wel daarvoor.
Ze moesten eens weten hoe welkom het was.

En er was nog een cadeau.

Voor de 84e verjaardag van mijn vader had ik nog geen kado gehaald, dus schreef ik een stukje tekst voor hem omdat ik deze bijzondere dag niet met lege handen voorbij wilde laten gaan..
Dat was op 10 november.
En nog steeds stromen de reacties binnen. Zóveel mensen die geraakt waren —
hartverwarmend, troostend, maar soms ook vol eigen verhalen en verdriet.

Het laat je opnieuw beseffen hoeveel er onder de oppervlakte leeft.
Hoeveel mensen dragen.
Hoe weinig we soms van elkaar zien.
En hoe belangrijk het is om te delen, te geven, te ontvangen —
ook als het maar een klein gebaar lijkt.

Misschien is dát wel het echte sinterklaasgevoel:
dat een onverwachte donatie, een stukje tekst of een klein moment iemand precies op het juiste moment raakt.

Een scheidings-noodpakket als cadeau voor jezelf

In een tijd waarin kinderen noodpakketten in hun schoen vinden, gun je ouders een pakket dat écht werkt:

• helderheid
• rust
• overzicht
• afspraken die blijven
• begeleiding die stabiliteit geeft

Een noodpakket dat niet in een doos zit, maar in de manier waarop wij samen het proces vormgeven.

Soms opent een kind het gesprek dat wij als volwassenen vergeten

En soms komt het sinterklaasgevoel uit een heel onverwachte hoek.
Zoals van Julijan, een vriendje (zoon van Dmitri) die net is gestart op zijn nieuwe school. Zijn klasgenootjes hadden hem welkom geheten met gespaarde Cluppies — zo’n klein, maar liefdevol ritueel tussen kinderen dat meteen iets zegt over samen delen.

Tijdens een videogesprek met zijn vader liet hij me trots zien wat hij allemaal had gekregen. Tussen alle Cluppies zat er eentje in rood-geel.
Go Ahead Eagles.

Hij keek me aan en zei:
“Deze is voor jou.”

Een kind dat, midden in zijn eigen spannende nieuwe begin, tóch even aan jou denkt.
Dat is misschien wel de puurste vorm van delen die er bestaat.

Tot slot — en wat wij voor je kunnen doen als je besloten hebt te gaan scheiden

Sinterklaas, noodpakketten, delen, ontvangen en geraakt worden… het zijn allemaal symbolen voor iets groters:
de behoefte aan veiligheid wanneer alles verandert.

En precies daar helpen wij.

Dus als jij of jullie besloten hebben om te gaan scheiden —
dan is dit het moment om iemand naast je te hebben die rust brengt, structuur aanbrengt en zorgt dat het goed komt, ook als het ingewikkeld wordt.

Je hoeft het niet alleen te doen.
Dat is misschien wel het mooiste cadeau dat wij je kunnen geven en natuurlijk verdienen we er onze boterham mee maar doen we het vanuit het hart.

ScheidingsWijze.
Duidelijkheid wanneer het spannend wordt.
En rust wanneer het nodig is.

Miranda Boerkamp

• Deel dit artikel:

• Volg ons via RSS: