Alleen? Vrijheid! Toch?

Na mijn scheiding voelde ik me op sommige dagen geweldig. Vrij. Opgelucht. Alsof ik eindelijk weer adem kon halen. Alleen zijn betekende tijd voor mezelf, geen aanpassingen, geen discussies. Maar er waren ook andere dagen.

Dagen waarop de stilte niet prettig was, maar scherp. Dagen waarop ik iets leuks meemaakte en het nergens kwijt kon. Of waarop ik wakker werd en me afvroeg wie eigenlijk wist hoe ik me écht voelde. Eenzaam?

Alles kwijt – of voelt het alleen zo?

Je kunt álles goed geregeld hebben — van het convenant tot de verdeling van de spullen — en je toch kapot voelen van binnen. Omdat je ineens je partner mist. Niet alleen als geliefde, maar als maatje. Omdat je verder moet na een lange relatie, terwijl je dat ‘samen gevoel’ nog niet kwijt bent.

Soms voelt het alsof je alles kwijt bent na de scheiding: je structuur, je toekomstbeeld, je vrienden. En dat laatste hoor ik vaak. “Na de scheiding heb ik geen vrienden meer over.” Of: “Iedereen kiest een kant.”

Of nog pijnlijker: dat je denkt dat je weer gelukkig zult worden, maar je afvraagt wanneer dan?
Want sommige dagen voelt het alsof je nooit meer gelukkig zult zijn. En je voelt je daar alleen in. Terwijl je helemaal niet de enige bent.

Eenzame gevoelens na je scheiding? Je bent niet alleen.

Soms voelde ik me de koningin van het alleen-zijn. Na mijn scheiding genoot ik daar intens van. Eindelijk tijd over. Geen discussies over de vaatwasser. Niemand die ’s nachts snurkt. Alleen ik, een kop thee, en rust. Heer-lijk.

Tot de radio ineens áán moest. Niet voor de muziek, maar tegen de stilte. Die stilte is raar, want je denkt: dit is toch wat ik wilde? Maar ineens voelt diezelfde rust als leegte. Dan zit je op de bank, zapt wat, en daar is-ie: Con Air, zo’n foute actiefilm die ik al honderd keer zag, maar precies goed is als je even geen zin hebt in jezelf.

En terwijl Nicolas Cage z’n lange haar schudt, dacht ik ineens terug aan die kerst met de kalkoen.

De kalkoen die niet in de oven paste

Ik was toen niet alleen, maar ik vond wél dat niemand met kerst alleen zou moeten zijn. Dus ik had alle vrijgezellen die ik kende uitgenodigd. Dat zit nou eenmaal in me. Of het nou om een scheiding gaat, een korpschef of een kerstdiner – Miranda regelt het.

Alles stond strak in de planning. Behalve dat ene detail… de kalkoen paste niet in de oven.
Gelukkig had mijn vader als slager een grotere oven – dus hup, kalkoen inladen en bij hem thuis verder. Probleem opgelost, kerst gered.

En eigenlijk is dat ook wat ik iedereen wil meegeven: denk aan elkaar. Nodig eens iemand uit. Of durf jezelf uit te nodigen. Soms zit de oplossing niet in het praten over eenzaamheid, maar in samen eten, samen lachen, samen zijn.

Alleen zijn is soms fijn – en soms gewoon rot

Je hoeft geen huilbuien te hebben of elke avond met een glas wijn onder een dekentje te zitten (mag wel trouwens). Maar er zijn momenten die je overvallen. Niet groots, maar stiekem. Een lege stoel. Niemand die vraagt hoe je dag was. Of dat je ineens heel hard moet lachen en je het niet kwijt kunt.

Het gekke is: veel mensen praten hier niet over. Alsof het zwak is om toe te geven dat je je eenzaam voelt. Terwijl je ook gewoon sterk én een beetje zoekend kunt zijn.

Wist je dat meer dan de helft van de gescheiden mensen zich regelmatig eenzaam voelt?
Je bent dus echt niet de enige. Zelfs al voelt dat soms wel zo.

Die stille momenten die je overvallen

Sterker nog: uit onderzoek blijkt dat gevoelens van eenzaam zijn na een scheiding vaker voorkomen dan bij mensen die hun partner verliezen door overlijden. Alleen daar mag je het over hebben. Scheiden? Dat heb je toch zelf gewild?

Ik vond het heerlijk om zelf te bepalen wat ik deed. Geen overleg. Geen frictie. Geen ‘hoe laat ben je thuis?’ Maar dan ineens, uit het niets, is daar die stilte. Of je ziet een stel hand in hand lopen. Of je hoort jezelf hardop lachen en je beseft dat niemand het hoorde.

Je mist iemand. Niet per se je ex. Maar wél iemand om dingen mee te delen. Gewoon… verbondenheid.

Online community biedt herkenning

Het platform Nieuwe Stap heeft een community opgezet speciaal voor mensen die zich na hun scheiding af en toe eenzaam voelen. Niet zwaar of ingewikkeld, maar juist laagdrempelig. Een plek waar je:

Je verhaal kwijt kunt zonder oordeel
Anderen ontmoet die hetzelfde meemaken
Tips vindt over omgaan met alleen zijn
Ziet dat je echt niet de enige bent

Sluit je hier aan – het kost niets, het lucht vaak op

Als iemand met je meedenkt

Dat is misschien wel wat we allemaal nodig hebben: iemand die met je meedenkt. Die nét even iets meer ruimte ziet dan jij op dat moment kunt overzien.

Gratis informatiegesprek? Gewoon even sparren

Voelt het alsof je er alleen voor staat?
Of je nu nog twijfelt of al besloten hebt te gaan scheiden — je hoeft het niet alleen te doen.

Bij ScheidingsWijze kun je terecht voor een gratis informatiegesprek.
Geen verplichtingen, gewoon samen even sparren als het samen niet meer gaat. Zodat je weet wat er kan, wat er moet, en vooral: wat er bij jóu past.