Uit het dagboek van een mediator
Vrijdag had ik een sessie bij Geboorte in Kaart. Gewoon, om eens te ervaren wat het precies inhoudt. Waarom? Omdat ik geloof dat je jezelf altijd moet blijven ontwikkelen. Toen ik nog bij de politieacademie werkte, spraken ze vaak over een lerende organisatie. Daar hoorde de uitspraak bij: een leven lang leren. Destijds vond ik dat een zware gedachte. Ben je dan nooit uitgeleerd? Nu ervaar ik dat juist als iets moois. Leren begint bij nieuwsgierigheid en brengt je dichter bij jezelf.
Dat besef neem ik ook mee in mijn werk als mediator. Wij bij ScheidingsWijze werken met hulplijnen en specialisten. Maar om een netwerk écht in te kunnen zetten voor klanten, moet je weten wat het inhoudt. Soms betekent dat dat ik zelf iets ga ervaren. Niet omdat ik het nodig heb (ahum), maar omdat ik mijn cliënten beter wil begrijpen.
Scheiden en familieverhalen
De eerste oefening was een voorbereid gesprek met je ouders. Hoe bijzonder dat ik dit nog kan doen – mijn ouders zijn inmiddels 81 en 83. Ik hoorde verhalen die ik nooit eerder kende.
Mijn moeder vertelde hoe zwaar ze het vond. Negen maanden misselijk, en hoewel roken toen heel gewoon was, stopte ze omdat het haar alleen maar zieker maakte. Met de trein naar het werk lukte niet meer, dus reed ze met de auto – kotszak mee, voor onderweg. Mijn vader werkte in de zaak van mijn opa, die hij pas later zou overnemen.
En toen zei ze iets wat me raakte: “Je was gewenst. Het maakte ons niet uit of je een jongen of meisje was, als je maar gezond zou zijn.” Ook al was mijn geboorte lang gelden, je zag nog de blijdschap toen ze vertelden over dat het weten dat je zwanger bent, het tussen de middag me uit de wieg halen door mijn vader en dan even met me gaan slapen op zijn borst. Zulke herinneringen neem je je hele leven mee. Ook bij een scheiding merk ik vaak hoe diep zulke familieverhalen doorwerken in de keuzes en emoties van mensen.
Het reptielenbrein en scheidingsemoties
Tijdens de sessie bespraken we het reptielenbrein: dat deel van je hersenen dat alles opslaat en je primaire reactie bepaalt – vechten, vluchten of bevriezen. Het maakte iets in mij los. Ik moest denken aan mijn broertje.
Hij raakte in coma na een ongeluk. De arts vertelde dat zijn hersenstam geraakt was. Ik wist toen, al zei niemand het hardop, dat hij nooit meer de oude zou worden. Wij namen uiteindelijk zelf de beslissing om hem te laten gaan. Een keuze die nog steeds pijn doet en die ik soms liever cryptisch omschrijf, omdat het te gevoelig is om woorden aan te geven.
Ik mis hem elke dag. Hij vulde mijn herinneringen aan, wist dingen die ik vergeten was. Wie vult me nu nog aan? Soms voelt dat gemis alsof er een stuk fundament ontbreekt. En toch heeft het me gevormd. Ik weet daardoor beter wat het leven waard is – en ook wat het tekort kan zijn.
Juist in een scheiding zie ik hoe cliënten soms reageren vanuit datzelfde reptielenbrein. Boosheid, angst of juist stilvallen – vaak gaat het niet over de ander, maar over iets ouds dat geraakt wordt. Als mediator is het waardevol om dat te herkennen.
Van geboorte naar scheiding – patronen herkennen
Het bijzondere was dat Ingrid, de vrouw die de sessie begeleidde, haarscherp wist te benoemen hoe mijn geboorte was verlopen – zonder dat ik dat vooraf had kunnen vertellen. Alsof de puzzelstukjes ineens op hun plek vielen. Hoe je geboren wordt, zo leerde ik, kan bepalend zijn voor hoe je later in het leven reageert.
En daar zit voor mij de link met scheiden. Want ook daarin zie ik hoe cliënten hun oude patronen meedragen. Hoe je reageert in een conflict, of je kiest voor de aanval, voor terugtrekken of juist verstarren – vaak ligt de oorsprong veel verder terug dan men denkt. In je opvoeding, je ervaringen, misschien zelfs al bij je geboorte.
Dat inzicht helpt mij om verder te kijken dan alleen de praktische afspraken. Het gaat er niet alleen om wie welk huis krijgt of hoeveel alimentatie er betaald wordt. Het gaat erom dat je begrijpt waar gedrag vandaan komt. Dan pas ontstaat er ruimte om elkaar écht te horen.
Balans vinden tijdens en na een scheiding
Toch leerde ik dit weekend ook iets anders: dat ik soms bewust níet moet werken. We gingen naar een feest dat was omgetoverd tot een compleet piratendorp. Met schip, dorp, cafés – alles erop en eraan. Het decor had maanden gekost en het plezier spatte eraf. We zagen oude vrienden terug, sommigen al meer dan 30 jaar niet gesproken. Natuurlijk kwamen er ook de zware verhalen, over verlies en kinderen die vervreemd waren van hun ouders. Misschien vragen mensen me dat sneller door mijn werk, of misschien stel ik de vragen zelf.
En ja, ik vierde ook de overwinning van Max Verstappen en de winst van Go Ahead Eagles. Het leven mag ook gewoon leuk zijn. Dat besef ik steeds vaker: balans vinden is belangrijk. Juist in periodes van scheiding, maar ook in mijn eigen leven.
Bewust kiezen voor wat ertoe doet
Morgen ga ik met mijn moeder mee naar het ziekenhuis. Dat gaat voor, werk wacht wel. Ook dat leer ik steeds beter: bewust kiezen wat prioriteit heeft.
Een leven lang leren dus – niet om altijd meer te moeten, maar om dichter bij jezelf te komen. Om ruimte te maken voor herinneringen, liefde, verbinding en plezier. En om te beseffen dat ook in een scheiding het verleden vaak een grotere rol speelt dan je denkt.
Lees meer over hoe wij je kunnen begeleiden bij scheiden
Wat ik uit deze ervaring meeneem, zie ik ook dagelijks terug in scheidingen: je neemt jezelf, je verleden en je patronen altijd mee. Soms zonder dat je je daarvan bewust bent. Juist dáár zit de sleutel tot betere gesprekken, eerlijke afspraken en meer rust voor de toekomst.
Bij ScheidingsWijze geloven we dat een scheiding niet alleen een juridische of financiële stap is, maar ook een emotionele reis. Daarom werken we met een netwerk van mediators en hulplijnen die verder kijken dan de papieren. Zodat je niet alleen uit elkaar gaat, maar ook verder kunt.
Herken je jezelf in dit verhaal, of merk je dat oude patronen je in de weg zitten tijdens je scheiding? Neem dan gerust contact met ons op. Samen zorgen we dat je scheiding niet alleen geregeld wordt, maar ook echt gedragen kan worden.
Plaats een reactie:
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.